miércoles, 27 de diciembre de 2017

"EN UNA TERRA LLIURE AMB LLEIS SENZILLES" de Jordi Virallonga (Amor de fet, 2016)

EN UNA TERRA LLIURE AMB LLEIS SENZILLES

On mal faents, de llur mal fet no penen,
los ben faents, de ben fer no meriten.
AUSIAS MARCH

D’adolescents no teníem diners, tot i així
no robàvem, no matàvem ni buscàvem les dones dels amics,
però teníem mala llet, en parlàvem sovint, com ho fem ara
que anem fent dissabte amb podrida nostàlgia
i les mans mòltes de pastar perdons.

Jo hauria volgut ser un personatge
quan a les places hi penjaven corruptes
i per aquells que ens traïen no hi havia perdó,
fer-me vell i callat i anar morint-me
en aquesta carnisseria sense fetge ni ronyons,
i que tot plegat se’m fes balder,
com un raïm xafat a una verema.

Jo hauria volgut ser dels bons i dur pistola,
no un extra com tothom,
un ferrer que observa com passen els cavalls
amb homes espolsant-se amb la mà la gavardina
en una terra lliure amb lleis senzilles,
i morir, com qualsevol, en un lloc de pas,
reblert d’indiferència i de pols.

Jordi Virallonga (Amor de fet, 2016)


EN UNA TIERRA LIBRE CON LEYES SENCILLAS

Donde los malhechores, por su mal hacer no penan,
los bienhechores, por hacer bien no meritan.
AUSIAS MARCH

De adolescentes no teníamos dinero, aún así
no robábamos, ni matábamos ni buscábamos a las mujeres de los amigos,
pero teníamos mala leche, hablábamos a menudo, como lo hacemos ahora que
vamos haciendo sábado con podrida nostalgia
y las manos molidas de amasar perdones.

Yo habría querido ser un personaje
cuando en las plazas colgaban corruptos
y para aquellos que nos traicionaban no había perdón,
hacerme viejo y callado e ir muriéndome
en esta carnicería sin hígado ni riñones,
y que todo en conjunto me sobrara,
como uva pisada en la vendimia.

Yo habría querido ser de los buenos y llevar pistola,
no un extra como todo el mundo,
un herrero que observa como pasan los caballos
con hombres sacudiéndose con la mano la gabardina
en una tierra libre con leyes sencillas,
y morir, como cualquiera, en un lugar de paso,
lleno de indiferencia y de polvo.

Jordi Virallonga (Amor de fet, 2016)
 (Versión de Pedro Casas Serra)

No hay comentarios:

Publicar un comentario