ABANS
DEL VESPRE
Deixar
passar el temps,
sentir
com passa,
escoltar-ne
el silenci
com
un acolliment, com un regal.
No
parlar, no pensar,
no
incomodar-se,
viure
despresament el buit
sense
inquietar-lo.
No
recordar després
ni
tampoc oblidar
ni
cercar el sentit
d’aquesta
espera.
No
esperar res tampoc.
No
creure en els miracles
i
acceptar-los i prou
quan
ve que passen.
Enric Sòria (Arqueologia, 2012)
ANTES
DEL ANOCHECER
Dejar
pasar el tiempo,
sentir
como pasa,
escuchar
el silencio
como
un acogimiento, como un regalo.
No
hablar, no pensar,
no
incomodarse,
vivir
desprendidamente el vacío
sin
inquietarlo.
No
recordar después
ni
tampoco olvidar
ni
buscar el sentido
de
esta espera.
Nada
esperar tampoco.
No
creer en milagros,
aceptarlos
y basta
cuando
pasan.
Enric Sòria (Arqueologia, 2012)
(Versión de Pedro Casas Serra)
No hay comentarios:
Publicar un comentario